کد مطلب:106894 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143

[صفحه 588]

(كسی كه درباره ی كار نیك تو ناسپاسی كند، نباید باعث بی میلی تو به كار خوب شود، زیرا آن كه از كار نیك تو بهره ای نبرده است، سپاسگزار تو خواهد بود و از سپاس سپاسگزار بیش از آنچه ناسپاس ضایع كرده، به تو خواهد رسید، و خداوند نیكوكاران را دوست دارد). امام (ع) از بی رغبتی در كار نیك به دلیل ناسپاسی آن كه به وی نیكی شده، نهی فرموده است، و به كار نیك وسیله سه قیاس مضمر وادار كرده است: صغرای قیاس اول، عبارت: فقد یشكرك علیه... منه است و این بدان دلیل است كه مردم نیكی و نیكوكاران را دوست دارند. و كبرای مقدر آن نیز چنین است: و در تمام مواردی كه سپاسگزار تو باشد كسی كه از نیكی تو بهره ای نبرده است، تو باید چنان كار نیكی را انجام دهی. و مقدمه ی صغرای قیاس دوم عبارت و قد قدرك... الكافر است، یعنی تو از سپاس آن كه از نیكی تو برخوردار نشده بیش آنچه كه ناسپاس تباه كرده است و سپاس نیكیی كه در حق وی كرده ای، می یابی. و كبرای مقدر آن نیز چنین است: و هر موردی كه از سپاسگزار بیش از آنچه تباه كرده است، دریافتی پس انجام آن بر تو واجب است، و مقدمه ی صغرای قیاس سوم، عبارت: و الله یحب المحسنین است. یعنی خداوند به خاطر نیكو

كاری، نیكوكاران را دوست می دارد. و كبرای مقدر آن نیز چنین است: و هر كس را كه خداوند به خاطر نیكوكاری دوست بدارد پس لازم است كه عاقل خود را در ردیف او قرار دهد، و بدان وسیله به خدا نزدیك شود.

صفحه 588.